Τι τους κοιτάμε ρε;

ΤΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΜΕ ΡΕ;

«Ψευτοδίλημμα ο επιχειρούμενος διχασμός υπέρ ή κατά του Μνημονίου, στην πράξη όλοι, ακόμα κι αυτοί που επιδίδονται στη ρητορική καταγγελία του, αναγνωρίζουν ως αναγκαίες τις αλλαγές που υπαγορεύει.» Αυτή η δήλωση θα μπορούσε εύκολα να ανήκει σε κάποιον εκπρόσωπο της κυβέρνησης ή της τρόικας, παρόλα αυτά ανήκει στον Δημήτρη Δασκαλόπουλο, πρόεδρο του ΣΕΒ. Επιστρατεύτηκε κι αυτός για να βγάλει τη βρώμικη προεκλογική δουλειά μαζί με τον Καψή και τον Πρετεντέρη, «ανεξάρτητους και αδέσμευτους» δημοσιογράφους που πυροβολούν κάθε βράδυ από τα δελτία των 8. Οι τροϊκανοί αγχωμένοι για ένα και μόνο πράγμα: πώς θα περάσουν οι αλλαγές και τα μέτρα εις βάρος του λαού και των εργαζόμενων με το ελάχιστο δυνατό πολιτικό κόστος. Πώς η κυβέρνηση και τα τσιράκια της θα γλιτώσουν από τη συσσωρευμένη λαϊκή οργή και αγανάκτηση στις 7 του Νοέμβρη για να συνεχίσουν ανενόχλητοι. Έτσι εξηγείται γιατί όλοι μεταμφιέζονται σε αντι- Μνημονιακούς αγωνιστές, γιατί μπουρδολογούν για να μετατρέψουν το Μνημόνιο σε αναγκαίο κακό ή στην καλύτερη των περιπτώσεων σε γεγονός αντιστρέψιμο αρκεί να πείσουμε το Γιωργάκη και την κυβέρνηση να συμπεριφερθούν ως καλό ΠΑΣΟΚ(βλέπε κάθε λογής πράσινους «αντάρτες»).

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ

Πέντε μήνες μετά την εγκατάσταση του «εθνοσωτήριου» ΔΝΤ στη χώρα και την υπογραφή του Μνημονίου, η ευρωστατιστική υπηρεσία αναθεώρησε το έλλειμμα υπολογίζοντάς το πάνω από 15%, απειλώντας και για άλλο αναγκαίο πακέτο μέτρων. Μας ζητάνε να θυσιάσουμε τα δικαιώματα, τη ζωή, τη δουλειά, την αξιοπρέπεια μας «για να μη χρεοκοπήσει η χώρα». Μας λένε ότι το πραγματικό δίλλημα είναι Μνημόνιο ή Χρεοκοπία. Κι όμως παρά την πιστή εφαρμογή του Μνημονίου η οικονομία και η χώρα αργοπεθαίνει, βρίσκεται πιο κοντά στο χείλος του γκρεμού. Γιατί πραγματική χρεοκοπία είναι το ξεπούλημα της γης, του αέρα, της θάλασσας και των υποδομών, το στρώσιμο του κόκκινου χαλιού στους εμίρηδες του Κατάρ, στους Κινέζους και τους γαλλογερμανούς κεφαλαιούχους. Γιατί πραγματική χρεοκοπία είναι οι εργασιακές σχέσεις και μισθοί τύπου Κίνας, η διάλυση και το ξερίζωμα της νέας γενιάς. Τελικά, μπορεί να μη «χρεοκοπήσει» η χώρα, αλλά σίγουρα έχουν χρεοκοπήσει οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία. Τελικά, αυτοί που γλιτώνουν τη χρεοκοπία είναι το ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο και οι ελληνικές του αντιπροσωπίες στο ρόλο του μεσάζονα(270 δις υπολογίζει ο Γιωργάκης την αξία του δημόσιου πλούτου), οι τράπεζες(78 δις έχουν πάρει από το 2008 μέχρι σήμερα και από τις δύο κυβερνήσεις). Δε μας ζητάνε θυσίες για να σωθεί η χώρα. Μας ζητάνε θυσίες για να σωθούν οι συνήθεις ύποπτοι. Μας ζητάνε θυσίες για τη χρεοκοπία μας.

ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ

Αν γι΄ αυτούς αναγκαίο κακό και μονόδρομος είναι το Μνημόνιο, για μας μονόδρομος είναι να ξεμπερδεύουμε με τα κόμματα της χρεοκοπίας και τους εκπροσώπους τους:

Με το ΠΑΣΟΚ

• Που πριν τις εκλογές έλεγε «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΝΤ, ΔΕ ΘΑ ΠΑΓΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ»

• Που όταν ανέλαβε την εξουσία έκανε πως δεν ήξερε ποια είναι η πραγματική κατάσταση του χρέους και της οικονομίας

• Που τάχα προσπάθησε να αποφύγει τη χρεοκοπία «κατευνάζοντας» τις αγορές με το πρώτο πακέτο μέτρων το Μάρτη ενώ παράλληλα προετοίμαζε την προσφυγή στο ΔΝΤ σε συνεργασία με την Goldman Sachs

• Που Τελικά προσέφυγε στο ΔΝΤ και στο μηχανισμό στήριξης χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για την εθνική ανεξαρτησία, παραβιάζοντας δήθεν τις «ιδεολογικές αρχές του κινήματος»

• Που μετά απ’ όλα αυτά υποτιμά τη νοημοσύνη μας υποβαθμίζοντας τις εκλογές του Νοέμβρη σε δημοψήφισμα για την καλύτερη πλατεία, αποφεύγοντας να προκαλέσει τους ψηφοφόρους και το λαό σε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της τρόικας, υπέρ ή κατά της κυβέρνησης, υπέρ ή κατά του Καλλικράτη

Με τη ΝΔ

• Που δεν ψήφισε το Μνημόνιο γιατί μόνο οι ψήφοι των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ αρκούσαν

• Φοβάται τη λαϊκή οργή και προσπαθεί να την ενσωματώσει σε ακίνδυνες αντι- Μνημονιακές κορόνες

• Προετοιμάζεται για μια νέα εναλλαγή εξουσίας όταν το ΠΑΣΟΚ λαχανιάσει

• Που στις εκλογές του Νοέμβρη πηγαίνει με κατεβασμένα τα σώβρακα απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, πιστή στο ρόλο της συμπληρωματικής αντιπολίτευσης(πχ με τον Κικίλια στην περιφέρεια Αττικής όπου μένει ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας)

Με το ΛΑΟΣ

• Που συγκυβερνά μαζί με το ΠΑΣΟΚ, είναι ο ακροδεξιός λαγός του

• Που «δεν ήθελε να ψηφίσει το Μνημόνιο, τελικά το ψήφισε γιατί ήταν αναγκαίο μπροστά στη χρεοκοπία της πατρίδας και νιώθει περήφανο»

• Που σε μια σειρά δήμους και περιφέρεις κατεβαίνει με υποψήφιους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΑΠΕΧΟΥΜΕ. ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΙΖΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ

Σ’ αυτή τη μάχη μας θέλουν θεατές και αδιάφορους, δεν θέλουν να εκφράσουμε την κραυγή αγωνίας για το μέλλον που ετοιμάζουν για εμάς, χωρίς εμάς, ενάντιά μας. Ξέρουν πολύ καλά ότι η νεολαία είναι επικίνδυνη για τα σχέδιά τους. Ξέρουν ότι τους κάνουμε τη χάρη με την αποχή, επειδή αν τελικά κατέβουμε να ψηφίσουμε , θα τους μαυρίσουμε. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που δε μας επιτρέπουν να εφησυχάζουμε:

Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης: επιβάλλει στους εργαζόμενους (πτυχιούχους ή μη) 15 έως 25 ετών, να «εργάζονται» υποχρεωτικά ανασφάλιστοι, με σταθερές απολαβές 592 ευρώ!

Νέο ασφαλιστικό: Νομοσχέδιο ταφόπλακα αφού το νέο όριο συνταξιοδότησης ξεπερνά τα 65 χρόνια, εξισώνει τα όρια συνταξιοδότησης αντρών-γυναικών προς τα πάνω και επιβάλει 40 ατελείωτα χρόνια εργασίας και μια σύνταξη-χαρτζιλίκι

Καλλικράτης: Το σχέδιο Καλλικράτης το ονόμασαν νέα αρχιτεκτονική αυτοδιοίκησης και αποκέντρωσης του κράτους. Η αλήθεια είναι ότι φέρνει το μνημόνιο και η τρόικα στη γειτονιά μας, είναι ο μοχλός που επιβάλλει τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις και τον οικονομικό στραγγαλισμό της ελληνικής περιφέρειας.

Νέος νόμος - πλαίσιο για την παιδεία: Το πανεπιστήμιο στην εποχή του ΔΝΤ και του Καλλικράτη. Η κυβέρνηση δεν θέλει ούτε δημόσιο ούτε δωρεάν αλλά ούτε και πανεπιστήμιο. Αυτό τον δρόμο δείχνει ο νέος νομός και οι ‘’σοφοί’’ των σκανδαλών που έψαξε και βρήκε η Διαμαντοπούλου ανά τον κόσμο.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ- ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ-ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ

Στην Ευρώπη έχει ανοίξει ένας νέος κύκλος αγώνων με μεγάλες εργατικές απεργίες και κινητοποιήσεις. Γαλλία, Γερμανία, Τσεχία, Ρουμανία, Σλοβενία, με αποκορύφωμα την πανευρωπαϊκή διαδήλωση στις Βρυξέλες με 100.000 διαδηλωτές. Στην Ισλανδία παραπέμφθηκε και θα δικαστεί ο πρώην πρωθυπουργός γιατί δεν απέτρεψε την χρεοκοπία της χώρας. Οι διαδηλωτές που πολιορκούν το κοινοβούλιο ζητούν την παραπομπή και των υπόλοιπων πολιτικών που συμμετείχαν στον τότε κυβερνητικό συνασπισμό. Στην Ουγγαρία, αφού η σοσιαλιστική κυβέρνηση έφερε το Δ.Ν.Τ., η τωρινή δεξιά κυβέρνηση εξέπληξε τους πάντες όταν κάτω από την λαϊκή πίεση αρνήθηκε να πάρει περισσότερα μέτρα λιτότητας ενάντια στους εργαζόμενους. Φορολογεί τις τράπεζες, τις ασφαλιστικές και τις χρηματιστηριακές εταιρίες. Και για την χώρα μας υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη εναλλακτική: στάση πληρωμών, διαγραφή του ληστρικού χρέους, παραγωγική ανασυγκρότηση, εθνικοποίηση των τραπεζών, επανάκτηση όλων των δημοσίων υποδομών και επιχειρήσεων. Προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω ένα ισχυρό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο του λαού, αντίπαλο δέος στην κυβέρνηση και την τρόικα που θα ανατρέψει το πολιτικό σύστημα της χρεοκοπίας και θα ανοίξει μια άλλη προοπτική. Αναγκαία μια αριστερά που έχει τη φιλοδοξία να κάνει όλα τα παραπάνω μακριά και ενάντια από λογικές περιχαράκωσης, σύγκρουσης μηχανισμών, εκλογικής επιβίωσης.

ΝΕΟΛΑΙΑ