Ανεπιθύμητοι στην Κρήτη οι εκπρόσωποι των σφαγέων

Με αντιιμπεριαλιστικά και φιλειρηνικά συνθήματα υποδέχτηκε ο λαός της Κρήτης την ισραηλινή ομάδα στο παγκρήτιο στάδιο το βράδυ της 1ης Απριλίου στον αγώνα με την Εθνική Ελλάδος. Παρά τις απαγορεύσεις της FIFA και την ένοχη συναίνεση - υποταγή της ΕΠΟ και της ελληνικής κυβέρνησης, Κρήτες και παλαιστίνιοι φίλαθλοι κουρέλιασαν τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας και τους αλλεπάλληλους σωματικούς ελέγχους. Ανάρτησαν ευμεγέθες πανό με το σύνθημα “Free Palaistine”, ανέμισαν παλαιστινιακές σημαίες και φώναξαν συνθήματα για την ανεξαρτησία της Παλαιστίνης, όπως “ο αθλητισμός ενώνει - το Ισραήλ σκοτώνει” και “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”. Το βράδυ της Πρωταπριλιάς ο προοδευτικός φίλαθλος κόσμος του νησιού απέδειξε οτι το ισραηλινό κράτος είναι ανεπιθύμητο στη χώρα μας με οποιαδήποτε μορφή του.
Από τις αρχές Μάρτη, οι οργανώσεις της ΚΟΕ στην Κρήτη με αφίσες και ανακοινώσεις τους κάλεσαν τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες του Ηρακλείου να αποδοκιμάσουν τον ερχομό της Εθνικής Ισραήλ στο παγκρήτιο. “Ανεπιθύμητοι οι εκπρόσωποι των σφαγέων” έγραφε η αφίσα που κολλήθηκε σε δεκάδες σημεία στην πόλη ενώ η σχετική ανακοίνωση σημείωνε “ο φίλαθλος λαός της Κρήτης πρέπει να δείξει την αλληλεγγύη του στο δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό που ζει σε μία χώρα φυλακή”. Στο ίδιο πνεύμα ο ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου κάλεσε τους φιλάθλους να αποδοκιμάσουν την πολιτική του ισραηλινού κράτους γυρνώντας την πλάτη τους στην ανάκρουση του ισραηλινού εθνικού ύμνου και να φωνάξουν αντιπολεμικά συνθήματα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί η μετατροπή του Ηρακλείου σε φρούριο τις παραμονές του αγώνα. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ στα κεντρικά σημεία της πόλης μέρα μεσημέρι, η παρουσία πλήρως εξοπλισμένου κλιμακίου του ισραηλινού στρατού στις προπονήσεις της εθνικής ομάδας του Ισραήλ και οι ελεύθεροι σκοπευτές στις ταράτσες των κτιρίων γύρω από το ξενοδοχείο της ισραηλινής αποστολής διαμόρφωσαν ένα κλίμα που δεν θύμιζε Ηράκλειο αλλά κατεχόμενα εδάφη. Παλαιστινιακά εδάφη.
Στην ίδια λογική, η παραφιλολογία όλου του ελληνικού αστικού τύπου, τοπικού και πανελλαδικού για “φόβο τρομοκρατικής επίθεσης”, “για πράκτορες της Μοσάντ που θα προχωρήσουν σε ανακρίσεις”, “για συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν να ρεζιλέψουν τη χώρα και την εθνική ομάδα στο εξωτερικό” είχε σαν σκοπό να ταυτίσει την ένδειξη αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό με τον αντισημιτισμό (κλασική τακτική του ισραηλινού κράτους) και να τρομοκρατήσει και να αποθαρρύνει το φίλαθλο κοινό από το να αποδοκιμάσει το ισραηλινό κράτος για τα εγκλήματα του έξω και μέσα στο γήπεδο.
Δεν τα κατάφεραν όμως. Όλες οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό και το φιλοπαλαιστινιακό αίσθημα του ελληνικού λαού δεν κάμφθηκε. Έτσι, μετά την Ισπανία και τη Σουηδία, έρχεται και η Ελλάδα να προστεθεί στις χώρες όπου μεγάλα αθλητικά γεγονότα σημαδεύονται από διαμαρτυρίες και ακτιβισμούς υπέρ του αγωνιζόμενου παλαιστινιακού λαού, αποδεικνύοντας και με αυτόν τον τρόπο την αποδοκιμασία και το μίσος των λαών του πλανήτη για το κράτος των δολοφόνων, για το Ισραήλ.